کلیسای رونشان
کلیسای نوتردام دو هو در رونشان در فاصله سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ ساخته شد و اثر خلاقه تندیس واره و ارزشمندی است که نشان از موقعیت محلی و عملکرد مذهبی دارد و کلا نمایش گنجینه ای از نوآوری و شمایل پردازی مستقل است . در این اثر، لوکوربوزیه ،ترکیب بندی دقیق نقشه و اصل زیبایی شناسی را همراه با آزادی عمل جسورانه ای که در معماری نیمه دوم قرن کسب کرده بود ، بهم درآمیخت و لحن غنایی نوینی در فرهنگ معماری به وجود آورد .
یکی از جذاب ترین وجوهِ این طراحی، پنجره های پراکنده و جاداده شده در دیوارهاست. کوربوزیه سوراخ های کوچکی در نما ایجاد کرد که نور را در داخل این کلیسا، بوسیله ی مخروطی کردن پنجره ها یا همان حفره های دیوار، تقویت کند. هر کدام از دیوارها با قاب های پنجره های متفاوت می درخشند، که در پیوستگی با دیوارهای تماما سفید، خصوصیات دیوارهای درخشان و نقطه گذاری شده را از طریق تشدید نور مستقیم ارائه می دهد. افکت های نوری، یک نقش نقطه نقطه را بر روی دیوار پشت محراب در نمازخانه خلق می کنند، تقریبا شبیه یک شب پر ستاره، روزنه های تنگ که با یک روزنه بزرگتر در بالای صلیب تکمیل شده و یک بسترِ نور را انتشار می دهد، خلقِ یک تجسمِ قدرتمندِ مذهبی و نیز یک تجربه ی تحول. از زمینِ زیر رونشامگرفته تا دیوارهای منحنی و بام هستند که به طور رسمی این کلیسا را محدود می کنند و نشان می دهد که این بنا مستقیما از همان تپه رشد یافته و انحنای بام آن نیز وانمود می کند که بازتابِ همان خمیدگی ست که کلیسا روی آن قرار دارد. با این حال در حالی که در داخل، دیوارهای خمیده و بام، سرشت ناب این پروژه را زیاد مشخص نمی کنند، در عوض، نور است که مفهوم تجربی کلیسا را تعریف می کند.
